به گزارش قدس آنلاین متخصصان از جمله پژوهشگران دانشگاه «اوپسالا» سوئد، ۳۵۲۵ دانشجوی شرکت‌کننده را از هشت دانشگاه استکهلم و اطراف آن انتخاب کردند و از آن‌ها خواستند به مدت یک سال، هر سه ماه یک بار پرسشنامه‌هایی را پر کنند.
متخصصان در این مطالعه اهمال‌کاری‌هایی را که دانش‌آموزان خود اظهار کردند با استفاده از پنج گزینه از نسخه سوئدی مقیاس اهمال‌کاری کامل بر اساس «طیف لیکرت» از یک (خیلی به‌ندرت یا اصلاً نمایشگر من نیست) تا پنج (غالباً یا همیشه نمایشگر من است) رتبه‌بندی کردند. سپس رتبه‌های به‌دست‌آمده را تجمیع کردند تا نمره کل اهمال‌کاری از پنج تا ۲۵ به دست آید. سپس داده‌های جمع‌آوری ‌شده از دانش‌آموزان را ارزیابی کردند تا مشخص شود آیا اهمال‌کاری با پیامدهای بدتر برای سلامت در ۹ ماه بعد مرتبط است یا خیر.
در بررسی تکمیلی پس از گذشت ۹ ماه، ۱۶ مورد پیامد منفی برای سلامت که شرکت‌کنندگان خودشان اظهار کرده بودند، ارزیابی شد. این پیامدهای منفی عبارت بودند از مشکلات سلامت روان مانند علائم افسردگی، اضطراب و فشار روانی و دردهای ناتوان‌کننده از جمله درد گردن و/یا قسمت فوقانی کمر، کمر، اندام بالایی و اندام پایینی.
شرکت‌کنندگان همچنین رفتارهای مربوط به سبک زندگی ناسالم مانند بدخوابی، نداشتن تحرک جسمانی، مصرف دخانیات، مصرف ماری‌جوانا، مصرف الکل و صبحانه نخوردن و همچنین عوامل اثرگذار بر سلامت روانی-اجتماعی مانند تنهایی، مشکلات اقتصادی و همچنین سلامت عمومی از جمله پیامدهای منفی برای سلامت را گزارش دادند.
طبق این یافته‌ها، سطوح بالاتر اهمال‌کاری با نشانه‌های به‌طور قابل‌توجه بیشتری از افسردگی، اضطراب و فشار روانی در حدود ۹ ماه بعد ارتباط داشت. همچنین شرکت‌کنندگانی که خودشان میزان بالاتری از اهمال‌کاری را اظهار کردند، بیشتر احتمال داشت درد ناتوان‌کننده در شانه‌ها یا بازوها، تنهایی و مشکلات مالی بیشتر و خواب بد کیفیت‌تر را گزارش دهند. به گفته متخصصان، این ارتباط حتی پس از در نظر گرفتن عوامل دیگری مانند سن، جنسیت، وضعیت جسمی و روحی قبلی و همچنین سطح تحصیلات والدین به قوت خود باقی ماند.
آن‌ها با استناد به محدودیت این مطالعه گفتند واحد نمونه تحقیق «به طور کامل نماینده» کل جمعیت دانش‌آموزان سوئد نیست و بنابراین مشخص نیست که آیا می‌توان برآوردها را به سایر جمعیت‌ها نیز تعمیم داد یا خیر.